Η
Θλίψη των χαρακωμάτων ζωής απλώνεται
πάνω από τις πόλεις με μια αγριότητα
που φοβίζει τα κατοικίδια ζώα. Τα μηνύματα
των χαμένων ευκαιριών κείτονται σε σήψη
στα πατώματα των πολυκατοικιών. Οι
ψυχικές αρρώστιες δεν βρίσκουν την
δικαίωσή τους.
Με
παράπλευρες απώλειες η καθημερινότητα
αναπαράγει την αγριότητα σαν το φυσικό
επακόλουθο της ζωής. Αγωνίες φωλιασμένες,
καλά κρυμμένες κάτω από το στήθος των
απομονωμένων διαδρομών. Ψάχνουν, ψάχνουν
ελπίδες διάτρητες στα καλούπια της
κατασκευασμένης από άλλους καθημερινότητας.
Αγωνίες
φωλιασμένες κάτω από το στήθος των
παρατημένων αναπνοών, δίπλα από τους
σκουπιδοτενεκέδες αχρηστευμένων αγαθών.
Αγαθών που ακολούθησαν το σώμα μέχρι
αυτή την θέση, ανακούρκουδα μπροστά στο
καθρέφτη.
Βιαστικές
κουβέντες εφησυχασμού προσπαθούν να
σταθούν απέναντι στην διαφθορά του
εφικτού, του καθημερινού αποτροπιασμού
του εξευτελισμού του ανώνυμου υλικού
στα γρανάζια της καθημερινή ρευστότητας
που δημιουργεί ο οικονομικός παραλογισμός.
Παραμιλά
μπροστά στο κουρασμένο είδωλο προσπαθώντας
να ξετινάξει από πάνω του όλες αυτές
τις σκέψεις. Δικαιολογίες για ένα μέλλον
που δεν εξαρτάται από κανένα. Τα κέντρα
αποφάσεων χάνονται στο συννεφιασμένο
ορίζοντα των βασανιστικών σκέψεων που
υποτιμάν το ανθρώπινο συναίσθημα και
εκείνο κυλάει στον υπόνομο των επίσημων
δηλώσεων ανάπτυξης.
Με
στοιχήματα πάνω στην επιβίωση προσπαθούν
να αποσπάσουν τον φόβο της συντριβής.
Προσφέρουν ελπίδες διάτρητες στα
καλούπια των εργοστασίων ζωής όπου η
χαρά σαν υλικό δεν χρησιμοποιείτε ποτέ.
Κερεντζής
Λάμπρος
Πινακας:
http://www.zepoze.com/art-vivant/le-surrealisme-en-dessins?pid=597
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου