Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Ανολοκλήρωτες προσπάθειες


Αυτές οι ανολοκλήρωτες προσπάθειες,που βγήκαν από την γωνιά, λες στον εαυτό σου, “κρύψε τες , κρύψε τες τώρα”, πριν φθάσουν οι ατελείωτοι παρεξηγημένοι συνειρμοί, του γιατί, του διότι, του πού, του ποτέ και του αύριο που το σήμερα δεν βλέπουν.
Αυτές οι ανολοκλήρωτες προσπάθειες να σταθείς πάνω στην σκηνή του πεζοδρομίου με επιχειρήματα που αντιστέκονται στην κυκλοφορία, που αντιστέκονται στην άχρονη πραγματικότητα, που γκρινιάζουν στην απέναντι τζαμαρία, είναι τα δικά σου καλλιτεχνήματα, σχήματα ζωής, αραβουργήματα που κεντάν τον απόηχο των κουρασμένων κραυγών, γερασμένων προσώπων που κόβουν το οξυγόνο σε παγάκια μέσα στο χειμώνα και τα πετάνε στα σωθικά σου χωρίς να καταλαβαίνεις τίποτα..
Αυτές τις ανολοκλήρωτες προσπάθειες, κρεμάς στα μάτια των άλλων και χειρονομείς προσπαθώντας να τις σπρώξεις πιο βαθιά μέσα στο βλέμμα τους, σαν να θέλεις να γίνει συνείδηση τους η συνείδησή σου, σαν να θέλεις να σε κρατήσουν για πάντα πάντα μέσα τους για να βρεις ζεστασιά και προστασία. Εικόνες δικές σου να γίνουν δικές τους και εσύ θα γίνεις δική σου με το δάκρυ να κυλάει και να μουσκεύει ένα χαμόγελο που τρέφεται από την υγρασία του.
Αυτές οι ανολοκλήρωτες προσπάθειες, που βγαίνουν δειλά, που φανερώνουν δειλά το χαρούμενο κορμί μιας λύπης, καταλαβαίνεις πως, μόνο μέσα από τους άλλους θα ολοκληρωθούν.

Σχόλια

  1. "Αυτές οι ανολοκλήρωτες προσπάθειες,
    που σε γεμίζουν ενοχές και νιώθεις
    πως δεν έκανες ,
    δεν κάνεις αρκετά για σένα ,
    γιατί εσύ ο ίδιος τελικά
    δεν θέλεις να ολοκληρώσεις τίποτα ,
    ίσως να μην έχει νόημα πια .
    Ούτε κι αναζήτηση έχει νόημα,
    η λύπη έχει σκεπάσει τα πάντα .
    Και ο χρόνος ....
    ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός!!!
    Ας υπήρχε χρόνος τουλάχιστον,
    τότε ίσως να υπήρχε ελπίδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο χρόνος της ελπίδας και η ελπίδα του χρόνου, νομίζω ότι συναντιούνται στην καθημερινή πράξη. Η καθημερινή πράξη είναι η έκφραση του θέλω, το αποτελεσμα όλων αυτών δίνει το νόημα, δίνει σημασία στην επιθυμία και στην πράξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σ' αυτούς...

Σ’ αυτούς που αναζητάν το μέλλον  θρηνώντας το παρόν  και   με αυτό τον τρόπο  προσπαθούν  να ξεχάσουν το παρελθόν,   θα ήθελα να τους πω... ότι η μνήμη πάντα θα είναι εκεί να κρατά το νήμα του πόνου προσπαθώντας  μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου να βρει την χαρά.
Αξίες Ζωής Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάρ
Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Αφήνουν το τσιγάρο στο τασάκι και στέκονται γυμνές μπροστά στο καθρέφτη εξετάζοντας τις γραμμές του κορμιού τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα του βιαστή τους Δεν ξέρουν ακόμα το όνομα της σιωπής τους Ανάμεσα σε πόστερ ινδαλμάτων ξανά βάζουν τα εσώρουχά τους και κατευθύνονται στο κοριτσίστικο κρεβάτι Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες Πέφτουν στην αφάνεια κάνοντας βουβά σινιάλα στο σκοτάδι Τυλίγονται τον παρθενικό υμένα και κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια με γυμνές πατούσες αφουγκράζονται τα τριξίματα της νύχτας πίσω από το κλειστό παράθυρο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες δεν ξέρουν τι να προσφέρουν στο βιαστή τους δεν ξέρουν τι να κάνουν την σιωπή τους. Και ο βιαστής και η σιωπή πλησιάζουν από στιγμή σε στιγμή από μέρα σε μέρα από χρόνο σε χρόνο Τα κορίτσια κλειδώνουν τις νύχτες εξαφανισμένα σαν οντότητες φορτωμένα σε φορεία κρυφών γεννήσεων φθάνουν μέχρις εδώ με ένα φόβο που κανείς δεν καταλαβαίνει Τα κορίτσια κλειδώνουν τις