Σκηνές από ένα πόλεμο Μες την πύρα του ήλιου, η απόπνοια της σήψης κόβει την ανάσα! Άλλοι ψάχνανε, όπου βρόμαγε, μπας καιβρούνε τίποτα χρειαζούμενο. Μα τίποτ' άλλο ξον από φυσεκλίκια σταυρωτά πάνω στα κοριτσίστικα στήθια. Τα παίρνανε κι αυτά - καμμιά μπούκλα που κόβανε "για ενθύμιο"! (μπορεί και από έρωτα!..) Στο δάσος παραπάνω τα ίδια: κάτω από τα δένδρα νεκροί! Μπρούμυτα οι περισσότεροι, πίσω από καμμιά πέτρα - σα να ενεδρεύαν ακόμα!.. Τα ζώα δεν προχωρούσαν η μυρουδιά του ψοφιμιού τάχε αλαφιάσει! Δεν πατούσαν πτώμα -δεν το δρασκελούσαν καν! Ωρθώνονταν κατά πίσω, χλιμιντρίζοντας ωργισμένα!... Δεν γινόταναλλιώς - έπρεπε να φύγη από την μέση το κουφάρι. Κι ούτε να φαίνεται! Νάναι μακριά. Ρένος Αποστολίδης Πυραμίδα 67
Ποιητικός Λόγος