ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ
ΜΙΑΣ ΣΥΝΟΥΣΙΑΣ
Ξημερώματα γυρίζω
ανάμεσα σε τοίχους του 1960
μια τριάνταετεία αρκουδίζοντας
βγάζοντας αφρούς από το στόμα
Ακολουθώντας μια συνουσία
χωρίς να ξέρω που βρίσκεται
η επίπλωση της αλητείας της
Κουβάρια από μυελικές ίνες
στην κερκίδα της αγωνιστικότητας
του μεροκάματου
ψάχνω μέσα στους συγκοινωνιακούς κόμβους
τους τελευταίους ίσκιους
ακολουθώντας μια συνουσία
χωρίς να ξέρω που βρίσκεται
επίπλωση της αλητεία της
Περνάω μπροστά από κάμπους
με νεανικό δέρμα
απλωμένο πάνω σε γάζες
πάνω σε χρωματιστά κρεβάτια
ανάμεσα στους τοίχους του 1990
ακολουθώντας μια συνουσία
που δεν ξέρω που βρίσκεται
η επίπλωση της αλητεία της
Ακουμπάω την ανάσα του πλήθους
είναι καυτή ,λιώνει τους τοίχους του 1960
Γίνονται μια ζελατίνα
που τυλίγει το κορμί μου
Αφήνομαι να με ντύσει
με το κιτρινισμένο σεντόνι της ηλικίας
ακολουθώντας μια συνουσία
που δεν ξέρω που βρίσκεται
η επίπλωση της αλητείας της
ανάμεσα σε τοίχους του 1960
μια τριάνταετεία αρκουδίζοντας
βγάζοντας αφρούς από το στόμα
Ακολουθώντας μια συνουσία
χωρίς να ξέρω που βρίσκεται
η επίπλωση της αλητείας της
Κουβάρια από μυελικές ίνες
στην κερκίδα της αγωνιστικότητας
του μεροκάματου
ψάχνω μέσα στους συγκοινωνιακούς κόμβους
τους τελευταίους ίσκιους
ακολουθώντας μια συνουσία
χωρίς να ξέρω που βρίσκεται
επίπλωση της αλητεία της
Περνάω μπροστά από κάμπους
με νεανικό δέρμα
απλωμένο πάνω σε γάζες
πάνω σε χρωματιστά κρεβάτια
ανάμεσα στους τοίχους του 1990
ακολουθώντας μια συνουσία
που δεν ξέρω που βρίσκεται
η επίπλωση της αλητεία της
Ακουμπάω την ανάσα του πλήθους
είναι καυτή ,λιώνει τους τοίχους του 1960
Γίνονται μια ζελατίνα
που τυλίγει το κορμί μου
Αφήνομαι να με ντύσει
με το κιτρινισμένο σεντόνι της ηλικίας
ακολουθώντας μια συνουσία
που δεν ξέρω που βρίσκεται
η επίπλωση της αλητείας της
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου